Een droom wordt werkelijkheid. Woesten (eindelijk) op de radio! Op Radio Wit Konijn in het programma The Whip van JP De Brabander (Looplizard, Delavega, This Can Hurt…) In schoon gezelschap trouwens…
En nu je toch over ons aan het lezen bent: binnenkort zitten we in de Number Nine Studio in Gent voor onze opvolger van Waterlander….
Luister naar The Whip 25/4/2018:
Ik zou het in één ruk uitlezen, het boek ‘Klein Rusland’ van copain Kristof Vereecke. Zei ik. Na vijftien pinten volgend op acht dagen tournée minerale. Ik lalde maar wat op het einde van de voorstelling waar wij drie pogingen lang een beetje van de muzikale ziel trachtten bloot te leggen van Luc De Vos en de vergeten operaster Rita Gorr. Altijd een dubbeltje op zijn kant, sprak de rockmuzikant. Gelukkig konden Goes en Joost Van Hyfte de plooien met een kwinkslag glad strijken. En ik trachtte de schrijver ook nog eens 15 euro uit zijn zakken te kloppen voor de verkoop van één ellendige ‘Waterlander’-CD. Neo-liberale schurk die ik ben. De burgemeester was er ook. Laaiend enthousiast, oktober ’18 indachtig? Maar ik heb mijn belofte wel gehouden. In plaats van mijn roes uit te slapen, heb ik het boek ‘Klein Rusland’ wel degelijk in één ruk uitgelezen. Ik kon niet anders. “Zoals je van een militaire cadet kunt verwachten, staat het geweer van de jonge Alexis op scherp en het koppel krijgt vijf kinderen.” Neem me niet kwalijk. Ik luister al vele jaren naar Nobelprijswinnaar Bob Dylan. Maar zo’n knappe zin is nog nooit uit de mond van de buskende neuzelaar gekomen. Het onderwerp ‘Klein Rusland’ helpt wel. “Dat waren schone wijven, hé, Freddy” Of de Klein-Russische bijnamen “Waterfluite” en “Den Langen Heten Zomer”. Lezend luidop lachen. In your face, zoals nu jonge transmigrantjes en wereldburgers rechtover de Colruyt rappen en rhymen, checken die Zelzaatse scene. Kristof Vereecke en zijn Fabrieksdorp. Ik kan er vanuit ‘mijn’ Marginalistan 17 km westwaarts alleen maar bakken bewondering voor opbrengen. Die ziel van Manchester (verwijst Kristof bewust altijd maar naar Liverpool om ons op het verkeerde been te zetten?). Ik zie het ook, hier in Marginalistan, in Menen, in Charleroi én in Zelzate. En waarom doet het ons iets, Kristof? Omdat wij op een tweespalt zitten. We nemen afscheid van een soort onderdrukkende industriële maatschappij met al zijn lollige kanten. “Gelukkig is de Kleine Rus nog niet dood. Hij komt nog altijd samen om te praten, te drinken, te roken en te kaarten. Liefst op de bolbaan.” Als ik zoiets lees, heb ik veel goesting om mijn facebookaccount af te sluiten. Als dat al mogelijk was. We komen terecht in een nieuwe jungle, mensen. Calais. Er komt een vloedgolf over ons heen. En het zal er op aan komen om bovenal ‘mens’ te blijven. Kleine Rus, zoals Enzo Scifo het beschrijft. Neen, rock ‘n’ roll verandert de wereld niet. Ten bewijze, de ene rock ‘n’ roll held achter de andere kiest voor het ondermaanse. Ook van die ‘oude wereld’ nemen we langzaam afscheid. Punk is dood, maar wij leven nog. Het komt er op aan de klanken van ‘het nieuwe’ op te vangen. SONS, bijvoorbeeld, 17 km oostwaarts van Fabrieksdorp. Sterk beïnvloed door die andere (en grotere) haven landinwaarts. Is punk dood, dan? Raman. Masai Jr. LeWis uit Adegem? Of die hele hiphop scene in de stad aan de Schelde, in de hoofdstad maar ook in Fabrieksdorp? Of heel wat metalboys uit ‘mijn’ Marginalistan? Vooruitstrevend. Het ondermaanse is aanwezig. Punk is dood, maar de Kleine Rus niet. Koesteren. En uitlezen dat boek. In één ruk. Want belofte maakt schuld.
Zelfstandig naamwoord. ondermaanse o. de aarde, soms ook met de atmosfeer erbij. In het ondermaanse heersen veranderlijkheid en vergankelijkheid; het bovenmaanse wordt gekenmerkt door onveranderlijkheid en onvergankelijkheid.
B.A.R.D.
Woesten gaat er prat op: donderdagavond 8 februari spelen we voor een vol ontmoetingscentrum Klein Rusland in Zelzate drie liedjes tijdens de boekvoorstelling ‘Klein Rusland’ door schrijver Kristof Vereecke. Veel redenen om hier fier op te zijn, zoals:
Woesten (de film Waterlander én het theaterconcert) en The Jerry Hormone Ego Trip op één Kaprijkse kerstaffiche. How How How!
Wat heeft Woesten met Jacques Dutronc? En wat heeft Jerry Hormone met Jacques Dutronc? En wat heeft Jacques met Jerry? Oordeel zelf!
Woesten doet het weer. Op vraag van de fantastische rock ‘n’ rollondergrondse Cirque Constance en het culturele centrum SOCK van de gemeente Kaprijke zal de film ‘Waterlander’ na de succesvolle vertoning op 7 oktober 2017 in Evergem, nu ook te zien zijn in Kaprijke. Op 23 december organiseert Cirque Constance het evenement ‘Waterlander vs. Nederlander’ mét filmvertoning van de film Waterlander, mét een theaterconcert van Woesten (en gasten) en als top of the bill het eerste Belgische optreden van de waanzinnig lekkere Nederlandstalige Manchester-band The Jerry Hormone Ego Trip uit Rotterdam!
Woesten speelde op zaterdagavond 7 oktober 2017 voor een uitverkochte zaal Stroming (400 mensen) van Cultuurcentrum Evergem in Sleidinge. We stelden de film ‘Waterlander’ voor en koppelden aan de filmvoorstelling een theaterconcert met gastmuzikanten Erik Van Biesen en Micha Vandendriessche. Het werd een geweldige avond.
Woesten zegt: “Bedankt!”
In de eerste plaats aan Cultuurcentrum Evergem (Els Buelens en Karel Vanpoucke) die van meet af aan de schouders zette onder dit project en ook de cultuurdienst van de provincie Oost-Vlaanderen kon overtuigen om mee te stappen in het project. Ook bedankt aan Cultuurondersteuner Cera! Dat zij van meet af aan in ons project geloofden, was essentieel om dit tot een goed einde te brengen.
In de tweede plaats dank aan de regisseurs Alex Teerlinck en Lieven Vanoverbeke. Dank aan scenarist Peter Ysabie die samen met onze zanger het verhaal heeft vorm gegeven. Dank aan alle geïnterviewden in de film en de aanwezigen op het concert in Zaal Trefpunt op 16 oktober 2016.
Dank ook aan Erik Van Biesen, Micha Vandendriessche om nu al voor de derde keer op een speciaal moment voor de band mee op het podium te kruipen. En zeker Erik om al jaren in ons te geloven! Net als Johan Engels van Noloxbox die echt met zijn enthousiasme geen blijf weet om ons duwtjes in de juiste rug te geven.
Dank aan producer Arjan Bogaert van onze plaat, Karel De Backer voor de mastering, Jurgen De Wever voor de website, Jos Notteboom en zijn neef Hans Ruebens voor de vormgeving, Geert Bonne voor de fotografie, Peter Van Driessche voor het repetitiehok en alle sponsors en andere stille krachten van dit project!
Duizendmaal dank!
Daags voor het filmconcert van 7/10/2017 in CC Stroming was de zaal weliswaar uitverkocht maar verscheen dit mooie artikel over Woesten van de hand van journalist Ivan Vanhove in Het Nieuwsblad.
Met een leuk interview van scenarist Peter Ysabie werkte Woesten zich op 28 september in de kijker op het Nieuws van AVS.
De AVS-kijkers kregen hiemee de eerste beelden van de film te zien. Een aankondigende reportage over de film (en CD) ‘Waterlander’ die op 7 oktober 2017 wordt voorgesteld om 20 uur (deuren 19 uur) in Cultuurcentrum Evergem, gevolgd door een theaterconcert van Woesten.
Artikel Meetjeslands Magazine Promeet, september 2017, door Geert Faes
Bart Van Damme maakt met Woesten plaat én film over de Gentse muziekscene van de jaren ’90
Bart Van Damme is net als Dave Grohl van de Foo Fighters van 1969 en voelde dit jaar een immense drang om – ook net als Grohl – een bijzondere projectplaat op te nemen. Het werd zelfs meer want naast de plaat, maakte Van Damme ook een film. Waterlander verwijst naar de woonkernen rond de Gentse haven en gaat niet alleen over het verdriet om het afscheid van Luc De Vos en om Willem De Smet (de ex-uitbater van café ’t Schransken nvdr.) maar ook over de ontroering over een generatie muzikanten uit de streek die een immense invloed hadden op Van Damme.
“Ik schreef al eerder een boek over de rockscene in het Meetjesland”, vertelt Van Damme, “maar één aspect van het boek wou ik uitdiepen in de film.” Bart verwijst naar een groep muzikanten die zich begin jaren ’90 op hielden in enkele café’s van Belzele (Luc De Vos, Jasper Steverlinck, Armand Bourgougnie, Bruno Deneckere, de gebroeders Ysabie nvdr.) Bart nam met zijn groep Woesten de plaat Waterlander op. “Op Waterlander staan 9 songs die de soundtrack voor de film vormen én waarvan vooral een trots uitgaat over wat wij meegemaakt hebben… Hoe straf was het wel niet dat zoveel fantastische muzikanten zich daar in het onooglijke havengebied van Gent manifesteerden én de rest van de Vlaamse rockscene beinvloed hebben.”
Niet alleen de plaat moest er komen maar er kwam dus ook een film. Van Damme zocht en vond subsidies. Cameramannen Alex Teerlinck en Lieven Vanoverbeke verfilmden het scenario dat Van Damme met Peter Ysabie schreef. Het werd een zwart-wit documentaire van een half uur die voor het eerst op 7 oktober in CC Stroming in Evergem-Sleidinge vertoond wordt (daar waar ook Barts roots liggen). Woesten speelt er aansluitend een theaterconcert bij met Erik Van Biesen en Micha Vandendriessche.